سوال : الف: شرط است که در طلاق شهود عادل باشند، بفرمایید منظور عدالت واقعی است یا حسن ظاهرِ شهودِ معرفی شده از سوی زوج یا زوجه کفایت می کند؟
ب: اگر بعد از اجرای صیغه ی طلاق معلوم شود شهود عادل نبوده اند، طلاق واقع شده صحیح است؟ و آیا سر دفتر می تواند بعد از پایان عده ی شرعی زوجه، وی را به عقد نکاح دیگری درآورد؟

سوال : آیا با جاری ساختن اصل اصالة الصحة می توان فردی را که ریش خود را تراشیده به عنوان شاهد عادل در طلاق قبول کرد؟

سوال : اگر زوجه خارج از عقد و بلکه بعد از عقد به همسر خود بگوید: «به من تعهدی بده که هر وقت خواستم با طلاق من موافقت کنی و مرا بلا قید و شرط طلاق دهی»، آیا تعهد مذکور صحیح و لازم الوفاء می باشد؟ با توجه به قاعده ی «الطلاق بید من أخذ بالساق» و اینکه ظاهر مشهور فقها این قاعده را حکم می دانند و با توجه به سایر مقررات فقهی و اینکه تعهد مذکور نیز عملاً زن را اختیار دار طلاق می کند.

سوال : آیا بعد از خوانده شدن صیغه ی طلاق رجعی، رجوع مرد به دادگستری نه به زن و بدون رضایت و اطلاع همسر درست است و صیغه ی طلاق باطل حساب می شود؟

سوال : صحت طلاق منوط است به حضور و استماع دو شاهد مرد عادل است، حال اگر زوج یا زوجین شهود عادل خود را در دفترخانه حاضر نمایند که دارای حسن ظاهرند ولی سر دفتر آن ها را نمی شناسد (سر دفتر زوج مطلق را ارشاد نموده که عدلین خود را که داری حسن ظاهر بوده و اهل انجام واجبات و ترک محرمات باشند به عنوان شهود طلاق حاضر کند)، با استغفاری که شهود حاضر می نمایند، مرقوم بفرمایید:
1) الف: اگر سر دفتر صرفاً به وکالت از زوج حاضر درجلسه، مجری صیغه ی طلاق با قصد انشاء باشد، احراز عدالت شهود از سوی زوج کفایت می کند؟
ب: اگر زوج وکالت مطلق به سر دفتر برای طلاق همسرش بدهد، باز هم سر دفتر می تواند با احراز عدالت از شهود که زوج یا زوجین نموده اند اجرای صیغه ی طلاق نماید؟
2) ظاهراً حضرتعالی در کتاب استفتائات خود (شماره ی 1437) اجرای صیغه ی طلاق را توسط سر دفتر طلاق به صورت تلفنی که عدلین هم زمان استماع نمایند (بصورت کنفرانس یا پخش از بلندگوی تلفن) جایز دانسته اید، آیا صحیح می باشد؟

سوال : آیا اگر سر دفتر به وکالت از زوج، صیغه ی طلاق را بصورت تماس تلفنی که عدلین آن تماس تلفنی را همزمان استماع نموده و بشنوند، قرائت و جاری نماید، برای طلاق کفایت می کند یا خیر؟

سوال : 1. اگر در ایام زوجیت دخول صورت نگرفته و زوجه بدون بذل مهریه ی خود طلاق قضایی باین گرفته باشد، در این صورت آیا مرد در ایام عده، حق رجوع خواهد داشت یا خیر؟
2. صیغه ی طلاق زوجین بصورت رجعی جاری خواهد شد یا بصورت خلعی؟

سوال : در شرایط صحت طلاق آورده اید که دو مرد عادل صیغه ی طلاق را حضوراً بشنوند. بفرمایید احراز عدالت شهود تکلیف خود زوج است چون طلاق از اختیارات اوست یا تکلیف سر دفتری است که به وکالت از زوج صیغه ی طلاق را جاری و همسرش را طلاق می دهد؟

سوال : زوجین برای ثبت واقعه‌ ی طلاق به دفترخانه مراجعه و سر دفتر از زوج می خواهد عدلین خود را که اهل انجام واجبات و ترک محرمات و دارای حسن ظاهر باشند با خود بیاورد و سر دفتر صرفاً برای اجرای صیغه ی طلاق از طرف زوج وکالت می گیرد، در این صورت آیا احراز عدالت شهود بر عهده ی زوج است و سر دفتر تکلیفی ندارد؟

سوال : اگر بعد از ازدواج صرفاً شوهر در دبر زن دخول کرده باشد، آیا در صورت وقوع طلاق فی مابین: 1. آیا این زن در حکم باکره است و برای ازدواج بعدی نیاز به اذن ولی دارد؟ 2. بعد از طلاق باید عده شرعیه نگه دارد یا عده ندارد؟ 3. تمام مهریه به زن می رسد یا نصف مهریه؟

سوال : آیا سردفتر طلاق می تواند با وکالتی که از زوجه برای بذل و از زوج برای طلاق گرفته به خاطر عدم احراز عدالت در حاضرین صیغه صوری و بعد از چند ساعت در حضور عدلین صیغه طلاق واقعی جاری و به اطلاع زوجه برای نگاه داشتن عده بنماید؟

سوال : آیا می توانم از برادرم که چند زن در اختیار دارد بخواهم یکی از زنان خود را طلاق دهد؟ بصورت مجهول نه، بلکه فردی مشخص از آن زنان و او هم قبول کند. آیا این کار از نظر فقه حرام است یا خیر؟

سوال : اگر مرد مدتی ترک زندگی مشترک نموده باشد و زن به دلیل عسر و حرج خواستار طلاق باشد 1. طلاقی که حاکم به آن حکم می کند رجعی است یا بائن 2. اگر بائن است خلع است یا غیر آن 3. اگر خلع است مقدار فدیه را چطور مشخص میشود و قبولی فدیه با کیست؟

سوال : همانطور که مستحضرید طلاق رجعی مرد و زن را از شرایط احصان خارج نمی کند - در زمان اسلام بعد از طلاق رجعی زن و مرد در یک خانه می ماندند تا زمان عده به پایان برسد حال با این دیدگاه که زن در ان زمان در دسترس بوده و مرد می توانسته رجوع نماید آیا در زمان ما که زن و مرد قبل از طلاق هم با هم نیستند و جدا زندگی می کنند آیا باز طلاق رجعی مرد و زن را از شرایط احصان خارج نمی کند؟

سوال : آيا مرد در هر حال و در هر زمان و روز می تواند زنش را طلاق دهد طبق ميل خود يا خير؟

سوال : خانمی در زمان عقد (دائم) تمام مهريه خود را به همسرش می بخشد و بعد از مدتی زوجين تصميم به طلاق می گيرند. در حالی که هنوز در دوران عقد هستند و دخولی صورت نگرفته و دختر همچنان باکره هست. چون دختر در زمان عقد فقط نصف مهريه را مالک می شده و در زمان عقد همه را بخشيده آيا اکنون مرد نصف مهريه را از زن طلبکار است؟

سوال : احتراما اينجانب در سال 80 با خانمی با مهريه 150 سکه بهار آزادی ازدواج دايم نمودم؛ پس از يکسال عقد و دو سال زندگی مشترک در سال 83 با اصرار فراوان زوجه و کراهت شديد وی دادگاه گواهی عدم امکان سازش را صادر نمود و نهايتا
پس از رسيدگی در دادگاه عليرغم وقوع نزديکی و دخول ؛دادگاه محترم با توجه
به اضهارات دو طرف که اعلام نموديم هنوز عقد بسته هستيم و مواقعه صورت
نگرفته اقدام به صدور رای طلاق نمود و نوع طلاق را بر اساس غير مدخوله بودن
زوجه, طلاق باين اعلام و مهريه را نصف اعلام نمود که در دفترخانه
هم صيغه طلاق باين خوانده شد
سؤال1: با عنايت به اينکه دخول واقع گرديده و ميبايست طلاق به صورت رجعی صادر و صيغه طلاق رجعی خوانده مى شد و زوجه عده نگه مى داشت؛ آيا طلاق صورت گرفته به صورت باين و صيغه طلاق باين که در دفترخانه خوانده شده صحيح است يا خير؟
سؤال2: با عنايت به اينکه يکی از آثار غير مدخوله بودن پرداخت نصف مهريه است آيا زوجه مى تواند در حال حاضر نسبت به تمامی مهريه اقدام نمايد و آيا زوج مکلف به پرداخت کل مهريه زوجه است؟
سؤال3: در توافق صورت گرفته در جلسه دادگاه که منجر به صدور گواهی عدم امکان سازش گرديد، مقرر گرديد که زوج ماهيانه مبلغ چهل هزار تومان به زوجه پرداخت نمايد و مبنای طلاق نيز همين پرداخت چهل هزار تومان به زوجه بوده است؛ آيا زوجه مى تواند به علت عدم پرداخت مهريه از جانب زوج مطالبه ماهيانه يک سکه بهار آزادی نمايد؟