سوال :

در هنگام خواندن صیغه طلاق حضور دو مرد عادل واجب است، در غیر اینصورت صیغه باطل است؛ اما به علت این که فعلاً این امر را در منزل انجام می دهم و تمایلی به حضور اقوام یا افراد غریبه به عنوان شاهد ندارم، آیا می توانم صیغه طلاق را خود شخصاً بدون حضور شاهد بخوانم تا بعداً در هنگام انجام امور اداری و دادگاهی با دو عادل تکرار کنم؟

سوال :

در فرضی که زوجه در دوران عدة طلاق خلع به مهریه بذل شده خود رجوع نماید ولی این رجوع به اطلاع زوج نرسد: 1- آیا این رجوع فی نفسه صحیح است یا باطل؟ 2- در فرض صحت رجوع، آیا این رجوع که به اطلاع زوج نرسیده است، حقی برای زوجه از حیث مطالبه مهریه ایجاد می‌نماید؟

سوال :

با توجه به اینکه زوجه از حق حبس خود استفاده کرده است و عدم تمکین ایشان با توجه به حق قانونی خود صحیح بوده و مهریه ایشان قسط بندی شده است، اکنون با توجه به فرض موجود آیا زوج با توجه به عسر و حرج ایجاد شده می تواند دادخواست طلاق مطرح نماید؟

سوال :

آیا در حضور عدلین که در صحت طلاق شرط است، حضور غیر فیزیکی نیز صادق است؟ (به عبارتی صحیح تر استفاده از ویدیو کنفرانس وامثال آن مثل اسکایپ وایمو... شرعاً صدق عنوان حضور عدلین می کند)؟

سوال :

اگر زنی در عقد شرط کرده که مرد وکالت طلاق را به زن بدهد و مرد قبول کند، آیا بعد از ازدواج مرد می تواند وکالت خود را پس بگیرد؟ برای اینکه مرد نتواند وکالت را پس بگیرد، شرط چگونه باید انشاء شود؟

 

سوال :

زوجه ای با حق طلاق محضری که از قبل داشته است، بعد از مدتها زندگی زناشویی در خفا و بی خبری همسرش اقدام به مطلقه کردن خود می نماید و صیغه طلاق را نیز در محضر بدون حضور زوج یک طرفه با استناد به حق طلاق جاری می کند؛ در حالی که زوج از تمام مراحل بی خبر بوده و بعد از تمامی مراحل طلاق نیز با همین زوجه زندگی مشترک می نمایند:

1- از نظر شرعی نسبت بین این مرد و زن، چگونه است؟

2- اصولاً استفاده از حق طلاق بدون اطلاع زوج توسط زوجه، آیا از نظر شرعی بلا اشکال است؟

سوال :

چنانچه زوجه از هر جهت نسبت به آزارهای شدید جسمی و روحی شوهر در عسر و حرج باشد، به نحوی که سالها بخاطر مزاحمت های همسرش به شکل تنها و مستقل زندگی می کند و از طرفی وکالت مطلق در طلاق دارد، آیا می تواند بدون مراجعه به حاکم شرع و یا دادگاه با استفاده از اطلاق وکالت با خواندن خطبه و صیغه خود را مطلقه سازد؟ لازم بذکر است که زوجه مذکور نیازی به طی کردن تشریفات متداول دفترخانه برای خود و درج در سند نمی بیند و فقط بدنبال اجرای طلاق شرعی است.

سوال :

زن و شوهری به صورت توافقی از هم طلاق گرفته و سپس دوباره با هم ازدواج می کنند و بعد از مدتی زوجه با وکالت در طلاقی که بعد از عقد و ضمن یک وکالتنامه محضری از زوج گرفته، اقدام به مطلقه کردن خود بدون حضور شوهر می کند و در زمان عده، شوهر رجوع کرده و یک سال با هم زندگی می کنند، ولی دوباره بعد از مدتی، زوجه از طریق همان وکالت که یک بار از طریق آن اقدام به مطلقه کردن خود کرده، اقدام به طلاق کرده و بدون حضور زوج، صیغه طلاق جاری می شود. حال با توجه به اینکه قبلاً نیز از همان وکالت استفاده شده و طلاق هم جاری شده و سپس زوج رجوع کرده،

1- آیا طلاق اخیر صحیح است یا خیر؟ با توجه به اینکه در دو طلاق آخر زوج در محضر حاضر نبوده و زوجه به صورت یکطرفه طلاق گرفته و زوج اصلاً راضی به این امر نبوده است.

2- با توجه به اینکه طلاق اخیر، سومین طلاق است، آیا دوباره این زن و شوهر می توانند با هم ازدواج کنند و یا اینکه زوج رجوع کند؟

سوال :

آيا طلاق با ثبوت عسر و حرج و تشخيص آن توسط قاضی در صورتی که زوجه مهریه خود را نبخشد از نوع بائن است یا رجعی و صیغه آن طبق نظر معظم له چیست؟

سوال : با احترام به استحضار می رساند با توجه به رشد فزاینده طلاق ، و اینکه کارشناسان خبره در حقوق خانواده معتقدند بیش از 50 درصد زوج های جدا شده در کمتر از یک سال بعد از طلاق پشیمان می شوند ولی با توجه به جاری شدن طلاق و دخالت های اطرافیان و مشکلات موجود، شرایط برگشت به زندگی فراهم نمی شود وتنها تعداد معدودی از آنان به زندگی قبلی بر می گردند، اکثر این افراد به معضل اجتماعی تبدیل می شوند و از آن پس زندگی را به صورت مجردی ادامه می دهند که نوع نگاه به آنها طعمه های جنسی و ... است. حتی وجود چند میلیون مطلّقه در کشور خانواده های سالم را هم تهدید و دچار تزلزل می کند.
برخی کشور ها نهادی بنام تفریق "جسمانی" مشابه آنچه در شرع مقدس به عنوان طلاق رجعی مطرح است تأسیس کرده اند که طبق نظر دادگاه در صورت بروز اختلاف خانوادگی و فاحش و توأم با عسر و حرج به مدت 3 تا 5 سال حکم تفریق جسمانی می دهند یعنی با وجود بقاء علقه زوجیت، زوجه را الزام به تفریق می کنند تا فهم درستی از طلاق و عواقب آن پیدا کند و اگر بعد از اتمام زمان ، تمایل به بازگشت به زندگی مشترک حاصل شد با حکم دادگاه بر می گردند و اگر هم به نتیجه نرسیدند نهایتاً با حکم دادگاه طلاق عملی صادر می شود. واین نهاد در کاهش طلاق در آن کشورها موفق بوده و در صد قال توجهی از طلاق را از بین برده است. با توجه به مشکلات طلاق های موجود و افزایش روز افزون آن خواهشمند است پاسخ موارد ذیل را مشخص فرمایید:
1. با توجه به مفاسد بسیار زیاد طلاق و مصلحت عمومی جامعه اسلامی ، آیا حکومت اسلامی می تواند برای جلوگیری از این مفاسد زوجین را به تفریق جسمانی الزام کند؟
2. آیا بر اساس نیاز شدید و مصلحت عمومی جامعه و لزوم پیدا کردن راه حل مناسب برای طلاق در فقه شیعه می توان در عدّه طلاق رجعی زوجین را به همین مدت از هم دور نگه داشت تا درک درستی از طلاق و عواقب بعد از آن پیدا کنند ( مثل قطع ارتباط جنسی و حکم به مسکن جداگانه و عدم الزام پرداخت نفقه در این مدت)؟ آیا با رضایت زوجین و نظر دادگاه امکان افزایش عده در طلاق رجعی به بیش از مدت عدّه وجود دارد؟

سوال : در طلاق باین خلعی زوجه در دفترخانه حضور ندارد و به مردی وکالت با حق توکیل به غیر داده تا مهریه وی را به شوهرش بذل نماید و وی نیز سردفتر را وکیل در بذل مهریه به شوهر زن می کند. بفرمائید سردفتر صیغه طلاق را به چه شکلی ایراد کند ؟ لطفا اعراب گذاری فرمائید .

سوال : چنانچه حاکم زوجه را به دلیل عسر و حرج که منشاء آن کراهت زوجه باشد و مفارقت ایجاد شده طولانی که زوجه خود عامل آن بوده است مطلقه نماید؛ بدون موارد شش گانه طلاق بائن (غير بالغه ، غير مدخوله ، يائسه ، خلع ، مبارات‌ و طلاق‌ ثالث ) آیا باز هم اطلاق طلاق بائن به دلیل آن که حاکم منشاء صدور حکم است به طلاق مذکور جاری است ؟ آیا اصولاً این نوع طلاق صحیح می باشد ؟ در صورت صحت حکم طلاق نحوه اجرا و انشاء خطبه طلاق به چه نحو می باشد؟

سوال : اگر مردی پس از سالها زندگی و در سنین میانسالی و کهنسالیِ زن تصمیم به طلاق وی بگیرد، در حالیکه زن در صورت طلاق هیچ منبع درآمدی برای گذران زندگی و محلی برای سکونت ندارد و مهریه او نیز فقط یک جلد قرآن و نهج البلاغه است و شرایط و سن او نیز به گونه ایست که امیدی به ازدواج مجدد وی نیست. درصورتیکه مرد توان اقتصادی بالا و کافی داشته باشد، آیا هنگام طلاق وظیفه ای نسبت به تامین هزینه زندگی زن مطلقه اش یا تامین امکانات ادامه زندگی وی ندارد؟ ضمنا زن پیش از ازدواج با شوهرش، از شان اقتصادی و خانوادگی مناسبی برخوردار بوده است و در صورت طلاق امکان گذران زندگی ندارد.

سوال : اینجانب طی ماه گذشته به درخواست همسرم به یکی از دفاتر ثبت حقوقی مراجعه کردم تا به او تعهد دهم به بیماری اعتیاد که فقط سه ماه به آن مبتلا شدم، مبادرت نکنم تا موجب کدورت خاطر همسر و خانواده او را فراهم نکنم، اما متأسفانه هم زمان با حضور در دفتر ثبت حقوقی و قانونی کردن این تعهد، برگه ای را امضا کردم که محتویات صفحه بعدی آن وکالت نامه طلاق توافقی بود و علیرغم تأکیدات قانونی، مسؤولان آن دفترخانه بنده را تفهیم وکالت نکردند که مغایرت صریح با ماده 118 آیین دادرسی مدنی دارد. همچنین بر اساس مواد صریح آیین نامه دفاتر اسناد رسمی، مسؤولان دفترخانه موظف به تفهیم وکالت نامه به شخص امضا کننده هستند که متأسفانه این مسأله نیز صورت نگرفت. بر همین اساس همسر بنده با استفاده از این وکالت نامه که با حیله و فریب از بنده اخذ کرده، اقدام به طلاق توافقی کرده، در صورتی که این مسأله بر خلاف میل باطنی و مغایر با قانون است. با توجه به قاعده «الطلاق بید من آخذ بالساق» و موارد ذکر شده، اقدام به طلاق از سوی همسر بنده با شرایطی که بیان شد از نظر شرعی چه حکمی دارد؟

سوال : به نظر فقهی حضرتعالی اگر عسر وحرج زوجه و یا سو معاشرت زوج برای قاضی دادگاه احراز و ثابت شود می تواند زوج را الزام به طلاق زن نماید و اگر زوج از طلاق زنش امتناع نمود قاضی دادگاه اقدام به صدور حکم طلاق بائن زن می کند و نیازی نیست زن بذل مهریه نماید. حال عنایت نموده و جواب سوالات مطروحه را مشروحا " بیان فرمائید :
1. مگر طلاق بائن زن مدخوله ای که یائسه هم نیست نبایستی به یکی از دو صورت خلعی یا مبارات جاری شود؟ که در هر دو بایستی بذل مال یا مهریه صورت گیرد!
2. اگر شوهر در دادگاه یا دفترخانه حاضر نباشد قبول بذل را چه کسی باید انجام دهد؟
3. اگر سردفتر نیت نمود ه و بگوید فاطمه زوجه احمد هی طالق برای طلاق بائن زن مدخوله کفایت می کند یا باید ازطرف قاضی صیغه طلاق را جاری کند؟

سوال : اگر زوجه مدخوله از دادگاه تقاضای طلاق نماید و عسر وحرج وی به دلیل سوء معاشرت یا اعتیاد زوج یا عدم پرداخت نفقه در دادگاه به اثبات برسد و قاضی حکم به طلاق بائن زوجه دهد. 1. آیا زن که مدخوله هم هست بایستی بذل مهریه یا مالی به شوهرش کند تا طلاق بصورت خلعی واقع شود ؟ 2. اگر زوجه نیاز به بذل مهریه یا مالی نداشته باشد آیا می توان طلاق بائن وی را با صیغه فاطمه روجه احمد هی طالق جاری نمود ؟

سوال : مردانى در زمان جنگ ناپديد شده و سرنوشت آنها نامعلوم است. با توجه به اين كه در بيمارستان ها، زندان ها و نیز جاهاى ديگر براى يافتن آنها جستجو شده است، حكم همسران آنها چيست؟

سوال : مردى با زنش در حال حيض همبستر شده و بعد از تمام شدن دوران حيض او را طلاق داده است، آيا این طلاق صحيح است؟

سوال : شوهر زنى حاضر به طلاق او نيست و مشخص شده كه مشكل از مرد است. آيا در اين حالت، طلاق با اذن حاكم شرع صورت مى گيرد با توجه به اين كه زن بر طلاق اصرار دارد؟

سوال : آيا جايز است كه اجراى صيغه طلاق و شهادت شهود عادل از طريق تلفن يا برنامه هاى صوتى تصويرى كه به صورت زنده پخش مى شود، انجام شود؟ به صورتى كه شهود و مجرى صيغه طلاق مستقيماً مى توانند همديگر را ببينند؟