سوال :

بنده مادری سی ساله هستم که نه ماه پیش، صاحب دو فرزند دوقلو شدم؛ یکی پسر و دیگری دختر. اکنون که فرزندانم نه ماهه شدند، مجددا حامله شدم و در هفته هشتم پس از تشکیل جنین قرار گرفتم. اکنون شوهرم مرا از نگهداری جنین منع کرده و گفته که اگر می خواهی این جنین را نگه داری، باید به منزل پدرت مراجعه کنی و مسئولیت آن را نمی پذیرد و نظر به سقط دارد. البته خودم هم توان جسمی و روحی مناسبی برای فرزند دیگر ندارم. با توجه به اینکه خودم از کادر بیمارستان هستم و از مراحل رشد جنین اطلاعات کامل دارم می دانم که بهترین زمان برای سقط در هفته ششم الی هفتم است. با این تفاسیر اگر این جنین را دفع و سقط کنم، آیا گناهی متوجه بنده هست یا خیر؟ تا چه مدت پس از تشکیل جنین می توان سقط انجام داد؟

سوال : همانطور که مستحضرید بخشی از عوامل و انگیزه های سقط جنین، ناشی از تجاوز به عنف می باشد با این توضیح که دختران یا زنان ناخواسته در اثر اکراه یا اجبار از قبیل: هیپنوتیزم، داروهای خواب آور، داروهای بیهوشی و... مجبور به زنا شده و باردار می شوند و بعضاً در راستای حفظ آبرو و حیثیت، از دست دادن فرصت ازدواج و ... مراتب را به مقامات ذیصلاح اعلام نمی کنند، لذا مدتی بعد تحت فشارهای شدید روانی قرار می گیرند که دربرخی موارد ضررهای شدید نیز به سلامت فرد وارد شده و حتی در اثر فشار روحی اقدام به خود کشی می نمایند. حال مستدعی است بفرمایید، با توجه به اخلاق حرفه ای پزشکان که حفظ اسرار بیمار و سلامتی بیمار سرلوحه امورشان می باشد، چنانچه زنی در اثر تجاوز جنسی ناشی از اکراه یا اجبار یا زنا با محارم، باردار شده و قبل از دمیدن شدن روح در جنین (قبل از 4 ماهگی) به نزد پزشک مراجعه و تقاضای سقط نماید، آیا پزشک مجاز به سقط جنین با شرایط مذکور می باشد یا خیر؟

سوال : آيا زن باردار مى تواند نطفه هاى پسر يا دختر را از بين ببرد، بر حسب آن چه كه علم جديد به آن رسيده است كه اگر خواهان فرزند پسر است نطفه ی دختر و اگر دختر مى خواهد نطفه ی پسر را از بين ببرد؟

سوال : در علم پزشكى ندرتاً در مواردى جنين در شكم مادر ناقص و معلول است به اندازه اى كه پزشک حاذق تشخيص مى دهد كه با آن نقص معمولاً جنين زنده نمى ماند و اگر زنده بماند زندگى او و والدينش به سختى و حرج مى گذرد يا مانند انسان كامل نمى تواند زندگى كند، مانند نقص در سر و جسم يا بيمارى هاى روانى و مانند آن. آيا جايز است در اين موارد جنين قبل از تولد سقط شود؟ اگر سقط جايز است آيا ديه به آن تعلق مى گيرد؟ در اين صورت ديه بر عهده ی چه كسى است؟

سوال : نصيحت شما براى كسانى كه عمل سقط جنین را انجام مى دهند يا قصد انجام آن را دارند، چيست؟

سوال : چه زمانى سقط جنين جايز است؟

سوال : عمل شنیع زنا حرام و از گناهان كبيره است، آيا مى توان جنين حاصل از زنا را سقط كرد، بر اين اساس كه اين جنين ولد الزنا خواهد شد؟

سوال : آيا عمل سقط جنين گناه كبيره است يا صغيره؟

سوال : والدينى قصد داشتند جنين چهار هفته اى خود را سقط كنند، پزشک ايشان را نصيحت كرد، لكن نپذيرفتند و بر سقط جنين اصرار كردند و پزشک نيز جنين را سقط كرد. آيا سقط جنين از زمان انعقاد نطفه تا زمان ولادت شرعا حرام است؟

سوال : خانمی است که به مدت سه ماه باردار است و جنین وی به تشخیص پزشکان فاقد مغز و جمجمه می باشد و حیات جنین تا زمان ولادت بیشتر نخواهد بود و به محض تولد از بین خواهد رفت، از سوی دیگر پزشک قانونی نیز مجوز سقط جنین را صادر نموده است. آیا به این مجوز می توان اکتفا کرد و جنین را ساقط نمود و در صورت جواز آیا دیه تعلق خواهد گرفت یا خیر؟ لازم به توضیح است که ایام بارداری مستوجب عسر و حرج برای مادر است و دوران ویار را برای ایشان بهمراه دارد.

سوال : اگر مرد و زنی نامحرم با یکدیگر زنا نمایند و زن و مرد به این عمل نامشروع اقرار نموده باشند و از زنای آنان نطفه ای حرام منعقد گردیده باشد و زن بعد از گذشت سه ماه بارداری در ماه حرام مبادرت به سقط جنین عمدی نموده باشد، حکم آن به لحاظ شرعی چیست؟

سوال : احتراماً همانگونه كه مستحضريد بر اساس قانون سقط جنين درمانى در صورتيكه جنين به علت ناقص الخلقه بودن يا عقب افتادگى باعث حرج مادر شود يا ادامه باردارى مادر خطر جانى داشته باشد، بشرط زير چهار ماهه بودن جنين، از سوى پزشكى قانونى براى اين مادر مجوز سقط صادر مى شود. مشكلى كه در حال حاضر وجود دارد تعيين مرز چهار ماه است زيرا تعداد فراوانى از مادران بعلت بى اطلاعى از بيمارى جنين و يا قانون، دقيقاً در مرز چهار ماهگى مراجعه مى كنند از طرفى به دليل نامعلوم بودن زمان دقيق انعقاد نطفه تعيين دقيق اين مرز مشكل است. لازم به ذكر است در صورتى كه روز اول عادت ماهانه را روز يك در نظر بگيريم انعقاد نطفه در حوالى روز چهاردهم الى نوزدهم اتفاق خواهد افتاد. رويه فعلى در پزشكى قانونى اين است كه با فرض انعقاد نطفه در روز چهاردهم مرز چهار ماهگى تعيين مى شود. خواهشمند است اين مركز را در خصوص اينكه آيا مى توان با توجه به نامعلوم بودن زمان دقيق انعقاد نطفه روز نوزدهم را زمان انعقاد نطفه در نظر گرفت و اين مرز را حدود يك هفته افزايش داد راهنمائى فرمائيد.

سوال : زنی 40 ساله ام که اخيراً ازدواج کرده ام و در حال حاضر، 5ماه باردارم. اما پزشک بنده دستور آزمايش ژنتيک را که بايد در 4 هفتگی جنين صادر می کرد فراموش کرده و اين آزمايش بعد از 4 ماهگی جنين انجام شد و مشخص شد که بچه دچار سندرم دان (همان منگوليسم) و نقصان قطعی عقل و ناتوانی قطعی جسمی است. پزشک و همکارانش مسئوليت خطايشان را نمی پذيرند و اصرار دارند که تولد چنين بچه ای خلاف عقل و مضر به حال والدين و جامعه است و همسرم نيز به خاطر ناتوانی مالی و بيکاری و مستاجر بودنمان، اصلا حاضر به پذيرش چنين فرزندی نيست و می گويد: يا سقط کن و يا خودت بايد بزرگش کنی. ضمنا در نزديکانم فرزند معلول ديگری هست که گرفتار آنند و نمی توانم از آن ها توقع کمک داشته باشم و خودم آموزگار ابتدايى هستم و خانواده به درآمد من متکی است و من با يک بچه ناتوان عقلی و جسمی شغلم را از دست می دهم. به علاوه بيش از 15سال اخير را پرستار مادر مرحومه ام بوده و ديگر توان جسمی و روحی پرستاری در آن سطح را ندارم. لطفا پاسخ بفرماييد که:
1. آيا شرعا مجاز به سقط اين جنين هستم؟
2. آيا تصميم شوهرم به سقط اين جنین رافع مسئوليت از اين جانب نيست؟
3. آيا تصميم شوهرم يا هردوی ما به سقط جنين و بخشيدن دیه آن رافع مسئوليت از پزشک انجام دهنده کورتاژ نيست؟
4. آيا پزشک اول به خاطر خطای پزشکی (ندادن دستور آزمايش ژنتيک در مادران بيش از 35ساله قبل از ذی الروح شدن جنين) در هيچ موردی ضامن نيست؟