برای پیدا کردن مرجع تقلیدِ اعلم خیلی دچار مشکل هستم؛ چون فردی کم سواد در روستایی هستم که دسترسی به علماء ندارم از روحانیونی که برای تبلیغ به روستا می آمدند سوال کردم ولی می گفتند ما توانایی تشخیص اعلم از مراجع را نداریم. حال وظیفه ام درمورد تقلید چیست؟ چگونه مرجع تقلیدم را انتخاب کنم؟

در چند مسأله خاص مرجع خودمان فتوای صریح دارد و قبلاً هم طبق فتوای ایشان عمل کرده ایم، آیا می توانیم در همان مسائل به مرجع مساوی ایشان عدول کنیم؟

عدول در یک یا چند مسأله خاص از مرجع خودمان به مرجع دیگر (در موردی که احتیاط واجب داده شده است)، در صور زیر چه حکمی دارد؟ 1- عدول به مرجع زنده و مساوی. 2- عدول به مرجع زنده و پایین تر از نظر علمی.

در عصر غیبت امام زمان(عج)، آیا در حاکم اسلامی و به طور اخص در ولایت فقیه، اعلمیت فقهی شرط است یا اجتهاد مطلق کافی است؟

چرا با وجود تعداد زیادی از مراجع عظام تقلید و سخت بودن و دشوار بودن پیدا کردن اعلم و همچنین دشوار بودن عمل به احتیاط بین مراجع معظم تقلید، حتماً می بایست ما مرجع اعلم را انتخاب کنیم و حق نداریم به سلیقه خودمان یکی از مراجع معظم تقلید را که صاحب رساله عملیه است، انتخاب نماییم؟

ولایت فقیه امری تحقیقی است یا تقلیدی؟

در صورت تساوی میان دو مجتهد و یا عدم علم به اعلمیت یکی بر دیگری بفرمایید از میان طرقی که معمولاً در رساله ها بیان می کنند؛ مانند رجوع به اورع، رجوع به محتمل الاعلمیه، رجوع به احتیاط و تخییر و یا موارد دیگری که مدنظر حضرتعالی است، به ترتیب اولویت، کدام یک از طرق باید توسط مکلف طی شود؟ تأکید بنده بر عبارت "به ترتیب اولویت" به این خاطر است که گاهی میان راه های مذکور تداخل پیش می آید به این صورت که مجتهدی اورع است ولی مجتهد دیگر محتمل الاعملیه است، در این صورت کدام بر دیگری اولویت دارد؟

بنده مقلد مرجعی هستم که واسطه سوم را نجس کننده نمی داند، آیا برای راحتی می توانم در این مسئله خاص به جنابعالی که واسطه دوم را نجس کننده نمی دانید رجوع و پیروی کنم؟

آیا رجوع به یک مجتهد دیگر، در یک باب خاص فقهی مجاز است؟

در عصر حاضر که مراجع تقلید از حیث اعلمیت در یک سطح اند و اختلاف چشمگیر علمی بینشان وجود ندارد به طوری که بین اهل علم نیز در تشخیص مرجع اعلم اختلاف است، آیا رجوع مکلف به یکی از مراجع عظام تقلید واجد شرایط موجود، علی الخصوص در مواردی که مرجع تقلید مقلدی در مساله ای احتیاط واجب دارد، کفایت می کند؟

اگر فتوای مرجعی را درمورد نحوه مصرف خمس بخوانيم و ملتزم به انجام آن شويم ولی خمس نپردازيم، آيا از آن شخص تقليد كرده ايم؟(فرض كنيد هيچ فتوای ديگری جز نحوه مصرف خمس از او نخوانده باشيم)؟ آيا تقليد ما از او رخ داده و آغاز شده است؟

1- اگر کسی نيت كند از شخص دیگری تقليد كند و مسئله ای را بياموزد ولی به آن مسئله عمل نكند، آیا مقلد آن شخص محسوب می شود و تقليد از او را آغاز كرده است؟

2- عمل كردن به دستور مجتهد آيا به معنی اين است كه بگويد چون فلان مجتهد می گويد فلان عمل را انجام بده، من انجام مي دهم؟ فرض كنيد دو مجتهد يک دستور يكسان در مسئله ای را دارند و شخص به تبعيت از مرجع اول آن دستور را انجام می دهد ولی مجتهد دوم را هم در دل خود تأييد كرده است. حال اگر هنگام عمل از او بپرسند از چه كسی تبعيت ميكنی؟ بگويد مرجع اول، آيا اين گفته او بدین معنی است كه به دستور مجتهد دوم عمل نكرده و به دستور مجتهد اول عمل كرده است؟

3- اگر شک داشته باشد كه به دستور مجتهدی عمل كرده يا خیر، فرض را بر كدام طرف بايد بگيرد؟

آیا حتما باید از مرجعی تقلید کرد که مشهور به اعلمیت است ، مثلا وقتی آقای الف در بین مراجع مشهور است که از همه اعلم تر است ، آیا نمی توان از آقای ب تقلید کرد ؟

در شرایط کنونی که شبهه اعلمیت مراجع وجود دارد و مثل دوران آقای بروجردی نیست، تقلید از یکی از مجتهدان جامع الشرایط  که نامشان به عنوان مرجع پذیرفته شده عموم علما است، انسان را بری الذمه در پیشگاه الهی می کند؟